Sarah's blog - Time travel is real

20:15 PM. Winter is coming. Tonight we switch over to winter time. This means that at 3 AM we have to turn back the clock one hour. In a fraction of a second it will be 2 AM. Again. Exciting! Because for an hour straight I can time travel to the past. I will have complete power to change the future. And how! For a full hour I will do very special and maybe naughty things because nobody will remember what happened. I can even write it down in my diary shamelessly since the pages will automatically erase themselves. What a freedom! WHOOHOO!!

1:55 AM. We can get started In five minutes. I have my wish list right here with me. In fact it has been ready for three months. The only thing I’ve changed yesterday is the name of the knight in shining armor I’m in love with and who I’m gonna call to tell him that in great color and detail. That is to say. I’ve changed his name a few times. What can I say. Medieval love has a short shelf life. By the time I’m ready to consume it there is a new metallic flavor on the market. Eat up time flies. Making the list is the only task where I don’t show any symptoms of procrastination. I’d submit it as evidence with the psychologist who’s treating me for all the labels they stick on me. But unfortunately it will destroy itself within an hour anyway.

3…2…1… Yes! 2 AM sharp! Time jump! 8 AM in the morning. The day after. A new list appears out of nowhere. My parents grounded me for a week after waking them up with half filled pots and pans shouting everything what bothers me about them. That loser of a defeated knight I’m in love with, or rather was, and who I projected all my cosmic love onto, wants nothing to do with this lady anymore. The neighbor called the police on me after she spotted the toilet papered tree in her frontyard of which some of it was already used. The same uniforms gave me hell when they spotted me in the garden in my all-together whitespirit burning the last nine pages of my diary.

Oh boy…They fooled me again. Like with Santa who is supposed to be able to climb through all the chimneys from all over the world in just one night. Or like with the tragedy of the unfolded flowers and the eager bees. Or the movie fact that says you have to be naked when traveling through time because matter is blocked by wormhole customs. And I didn’t see it coming. Again. I must be trapped in a time loophole. Why are people doing this? Why all the lies? I can’t take it anymore. It eats me up from the inside out.

Maybe one day I’ll be able to time travel for real to undo all the lies. How far would I have to go back in time? Ten thousand years? A hundred thousand? Maybe there is primal lie that is the source of all generated lies. A lie upon a lie upon a lie times million years. What a misery.

Who devised the first lie anyway? God? Maybe we, humanity, are the first lie he came up with. And is a lie able to find the truth at all? And is it to be found in the past? Maybe we should look for it in the future. Time will tell. That is if they stop turning it back every year. Einstein once said: “Time is relative.” Maybe the hour that we turn back is by definition a year but we experience it as an hour. That’s how it feels anyhow. As if I didn’t sleep for a year. I’m totally confused. Let’s count down to spring. When we can time travel into the future again. Maybe we can skip a few lies.

---

NL (Dutch version)

Tijdreizen bestaat echt

Terugkeren is de enige weg voorwaarts...

20u15. De winter komt eraan. Vanavond schakelen we over naar het winteruur. Concreet wil dit zeggen dat we om drie uur ’s nachts de tijd één uur terugdraaien en het dus in een fractie van een seconde twee uur zal zijn. Opnieuw. Spannend. Want dan kan ik gedurende een uur weer tijdreizen naar het verleden. Dat betekent dat ik de macht heb om de toekomst te veranderen. En hoe. Vanaf twee uur ga ik een uur lang heel speciale en misschien wel superstoute dingen doen. Want als om drie uur de tijd wordt teruggedraaid, weet toch niemand meer wat er het afgelopen uur gebeurd is. Ik kan het zelfs allemaal ongegeneerd opschrijven in mijn dagboek want de pagina’s worden toch automatisch mee gewist. Wat een vrijheid! WOOHOO!!!


1u55. Binnen vijf minuten kunnen we eraan beginnen. Ik heb mijn verlanglijstje hier al bij mij liggen. Het was eigenlijk al drie maanden geleden klaar. Het enige dat ik er aan veranderd heb, is de naam van de ridder op het witte paard waarop ik verliefd ben en die ik ga bellen om hem dat in geuren en kleuren aan de man te brengen. Het is te zeggen. Ik heb de naam paar keer veranderd. Tja. Wat kan ik zeggen? De houdbaarheidsdatum van middeleeuwse verliefdheid is veel te kort. Tegen dat het tijd is om te consumeren is er al een andere metaalachtige smaak op de markt. Opsoepeertijd vliegt. Het lijstje maken is trouwens de enige taak waarbij ik geen uitstelgedrag vertoon. Ik zou het als bewijsstuk moeten indienen bij de psycholoog waar ik in behandeling ben voor één van de vele labeltjes die ze op mij hebben gekleefd. Maar binnen een uur vernietigt het zichzelf spijtig genoeg toch.

3…2…1… Ja! 2 uur stipt! Tijdsprong! 8 uur ’s morgens. ’s Anderendaags. Een nieuwe lijst verschijnt uit het niets. Mijn ouders hebben me een week huisarrest gegeven omdat ik hen midden in de nacht met gevulde pot en pan heb wakker gemaakt en tierend alles heb uitgebraakt heb wat me stoort aan hen. De loser van een verslagen ridder waar ik verliefd op ben, of liever was, en waar ik alle kosmische liefde op geprojecteerd heb, wil niets meer met me te maken hebben. De buurvrouw heeft de politie gebeld toen ze zag dat haar boom omwikkeld was met toiletpapier waarvan een deel gebruikt. Ik kreeg een zware uitbrander van diezelfde uniformen toen ik met white spirit in mijn bloot vel de laatste negen pagina’s van mijn dagboek aan het opfikken was in de tuin.

Man man…. Ze hebben me weer wat wijsgemaakt. Net zoals dat de Kerstman op één nacht tijd door alle schoorstenen ter wereld zou kunnen kruipen. Net zoals de tragedie van de opengeklapte bloemetjes en de gretige bijen. Net zoals het filmfeit dat je niet naakt moet zijn als je teruggereisd bent in de tijd omdat materie bij de douane niet door het wormgat geraakt. En weer zag ik het niet aankomen. Volgens mij zit ik gevangen in een tijdslus. Waarom doen mensen dat toch? Waarom al die leugens? Ik kan er niet meer tegen. Het vreet me van binnenuit volledig op.

Misschien dat ik ooit écht zal kunnen tijdreizen om al die leugens ongedaan te maken. Hoe ver zou ik dan moeten teruggaan in de tijd? Tienduizend jaar? Honderdduizend jaar? Misschien is er wel een oerleugen dat de bron is van alle daaruit voortvloeiende leugens. Een leugen op een leugen op een leugen maal miljoenen jaren. Wat een ellende.

Wie heeft die eerste leugen in elkaar geknutseld? God? Misschien zijn wij, de mensheid, wel de eerste leugen die hij bedacht heeft? En is een leugen dan überhaupt wel in staat om de waarheid te vinden? En ligt die dan wel in het verleden? Misschien moet de waarheid in de toekomst gezocht worden. Tijd zal het uitwijzen. Als ze hem tenminste niet elk jaar terugdraaien. Einstein heeft ooit gezegd: “Tijd is relatief.” Misschien dat het uur dat we terugdraaien eigenlijk een jaar is, maar het ervaren als een uur. Zo voelt het in elk geval. Alsof ik een jaar niet geslapen heb. Ik ben totaal in de war. Aftellen maar tot in de lente. Als we terug een uur in de toekomst kunnen reizen. Misschien kunnen we dan hopelijk een paar leugens overslaan.